Deelnemen aan De Mol is geen 'Vlaanderen vakantieland' leerde een gedreven kandidaat ons enkele jaren geleden, maar week na week wordt nu duidelijker dat dit jubileumseizoen afwerken voor de makers ook geen ponykamp zal geweest zijn. Opnieuw verlaat een gemotiveerde kandidate het spel, niet omdat ze slecht scoorde op de test, maar na een spijtig ongeluk tijdens een cliffdiving proef.

"Ik ben verstrikt geraakt in een touw dat ik bij mijn sprong had moeten loslaten", zegt Anke na haar heftige exit. "Mijn linkerarm heeft een knak in de verkeerde richting gemaakt met enkele complexe breuken als gevolg. Ik voelde meteen een hele intense pijn in mijn elleboog en kon mijn arm niet meer bewegen. Ik riep naar Gilles en Sven die bovenaan stonden en naar de crew dat er iets grondig mis was met mijn arm. Kort daarna ben ik flauwgevallen. Mijn pijngrens is best wel hoog, maar dit had ik nog nooit meegemaakt. Dus ja, absoluut een onverwacht dramatisch en heftig vertrek uit De Mol voor mij. Heel erg... je zit daar zo in een aparte wereld waarin het spel even álles is en je een exit om welke reden dan ook moeilijker kan relativeren. Je wil zó graag het hele avontuur meemaken. Ik had ook echt het gevoel dat ik goed zat wat mijn mol betrof en voelde me voor de eerste keer best zeker voor de nakende eliminatie. Dat maakte het extra jammer."

"Mijn pijngrens is best wel hoog, maar dit had ik nog nooit meegemaakt."

De opnames dateren ondertussen van een half jaar geleden, maar het herstel verloopt volgens Anke niet zo best. "Ik heb nog steeds pijn", zegt ze. "Hoewel ik al veel vordering heb gemaakt dankzij goede medische zorgen en kinesist, sta ik nog niet zo ver als ik zou wensen. Ik ben erg ongeduldig van aard en het is voor mij dus ook moeilijk dat het niet zo vlot gaat. Op sommige momenten kan ik het wel relativeren en plaatsen, op andere momenten vind ik het echt heel moeilijk, maar het heeft ook geen zin om er te veel bij stil te staan. We moeten vooruit gaan en dat gaan we ook echt blijven doen. Voorlopig blijf ik dagelijks naar de kiné gaan, mijn oefeningen doen en gaan we nog steeds streven naar een zo goed mogelijk herstel."

De manier waarop Anke het spel verlaat voelt natuurlijk extra wrang. "Voor haar in de eerste plaats, zeker ook voor de groep, maar ook voor ons als makers", zegt Gilles na het voorval. "Onze eerste bezorgdheid die dag was uiteraard Anke. Toen bleek dat zij veilig en begeleid naar huis kon, hebben we het spel en de opnames hervat. Toch kunnen we niet anders dan benoemen dat we dit jaar een heus pechseizoen beleven. Je gaat met tien mensen op stap die je leuke en uitdagende opdrachten laat uitvoeren, zowel fysiek als psychologisch. Je probeert die begeleiding en constructie van die reis zo zorgzaam mogelijk uit te voeren. De voorbije jaren is dat goed gelukt en bleven we gespaard van tegenslag, maar dit jaar kregen we meteen alles op ons bord. Een ongeluk komt nooit alleen zeggen ze wel eens, en niets blijkt minder waar. Als Anke de mol was geweest, dan was het zonder twijfel game over. Dan hadden we de camera’s uitgezet en een einde gemaakt aan de opnames. Maar Anke was niet de mol, en dus kan de kijker daar de komende drie weken nog steeds naar op zoek"

�Anke was niet de mol, en dus kan de kijker daar de komende drie weken nog steeds naar op zoek"

Op ons molforum doken de afgelopen periode nochtans leuke theorieën op die het tegendeel moesten aantonen. "Ik kan ze zo gek niet bedenken", zegt Anke. "Blijkbaar heb ik ook een gekke manier van schrijven, want iedereen leek te denken dat ik met het vertrouwenslijstje het molteken maakte. Maar bij mijn medekandidaten denk ik niet dat ik verdacht was. Ik speelde vaak open kaart en deed ook nooit bewust iets verdacht. Het is ook niet dat ik het erg vond dat ik niet verdacht werd. Mijn doel was vooral de mol ontmaskeren en de pot zo hoog mogelijk krijgen. Met de groep tegen de mol. Ik vond het ook zo fijn het groepsgevoel te ervaren na de goede afloop van een proef. Dat gaf zo een kick om ondanks gemol toch geld in die pot te krijgen. Eender welk bedrag het ook was."

Wat was precies je strategie toen je aan het spel begon Anke? "Heb je een uurtje? (lacht) Ik had een strategische tactiek voor de eliminaties en daarnaast probeerde ik de mol af en toe wat uit zijn of haar tent te lokken, ik probeerde bijvoorbeeld luidop te speculeren over proeven en vroeg ook wat anderen dachten dat we zouden doen na het horen van tips over een opdracht. Als mol is het erg moeilijk als je al weet wat gaat komen. En de mol heeft meestal de intentie om vooral niet 'juist' te zitten, terwijl kandidaten regelmatig wel eens met een correcte voorspelling kwamen" Je denkt dus echt wel dat je nu op de juist Mol zat? "100% zeker. Ik weet wie je bent. Maar je deed/doet het geweldig. Ik ben echt trots op je!"

Ben jij ook zo zeker van je stuk? Of ben je na vanavond net op zoek naar een nieuwe verdachte? In beide gevallen zeer welkom in het grootste molboekje van Vlaanderen: ons vertrouwde molforum