Na de ontploffende stoelen aan de atoombunker enkele weken geleden zat er aan de laatste opdracht van vanavond opnieuw een explosief kantje. Dit keer konden de kandidaten maar beter zo lang mogelijk op hun stoel blijven zitten want slechts twee van hen kregen de kans om de bom op tafel te ontmantelen. Inzet? 5000 euro voor de groepspot. Al leek er maar weinig interesse te zijn in geld wanneer bleek dat er ook 6 pasvragen op het spel stonden.
De bom ontplofte ook dit keer, letterlijk dus, en Sven en Annelotte gingen met respectievelijk 1 en 5 pasvragen de eliminatietest tegemoet. Kameleon van de groep Katrien kon enkel op haar kennis over De Mol rekenen om de volgende aflevering te halen, maar helaas bleek die niet voldoende. "Ik was eigenlijk helemaal niet zeker van mijn mol, maar bij de eliminaties ging ik er nooit echt vanuit dat ik moest vertrekken" zegt ze na haar eliminatie. "Dat was mijn basisinstelling, dus op die manier was ik wel verbaasd toen ik een rood scherm kreeg. Het was heel emotioneel om terug te zien. Ik moest bijna huilen, maar ik ben ook gewoon een emotionele"
"Ik was eigenlijk helemaal niet zeker van mijn mol, maar ging er nooit echt vanuit dat ik moest vertrekken"
Zelf ging ze vorige aflevering ook voor een pasvraag bij de domino-opdracht. "Op het einde van zo’n spel geeft dat even een vervelende sfeer, maar dat is ook snel vergeten", zegt ze. "Ik heb nooit het gevoel gehad dat iemand rancuneus was, maar daarom denk ik dat ik nu al vrij gauw weggestemd werd van tafel. De kans is natuurlijk groot dat ik de eliminatie niet gehaald heb doordat Annelotte en Sven een grote hoeveelheid pasvragen hadden, maar ook zonder die pasvragen zou ik er uitgelegen kunnen hebben. Ik ben gewoon heel slecht in tactiek, ik heb in mijn hele leven ook nog nooit De Mol juist geraden. Daarom vind ik het ook zo fantastisch dat ik zo ver ben geraakt. Een mirakel op zich."
Katrien kijkt met plezier terug op haar molavontuur en de sfeer in de groep. "De groep was vanaf het begin een smeltkroes van verschillende toffe mensen, met wie ik allemaal goed kon opschieten. In de spelletjes zat het er soms bovenarms op, maar tussendoor hadden we echt veel lol. Ik mis ze dus allemaal enorm. En ook Isidoortje was een schatje. Hij was het vaakst bij Annelotte, maar ik heb hem toch ook veel kunnen vertroetelen. Ik ben echt wel een hondenvriend dus moest Isidoortje geen thuis gevonden hebben bij Annelotte, hadden wij hem met veel liefde in huis genomen."
Belangrijke laatste vraag: weet Katrien ondertussen wel weet wie de saboteur in de groep is? "Ik heb een half jaar nagedacht en ik heb nu een nieuw aantal verdachte mollen… ik zit momenteel aan zes" (lacht)
Altijd welkom op ons molforum Katrien, daar vind je ongetwijfeld inspiratie