In de geschiedenis van De Mol is er wellicht geen enkele kandidaat die zo hard voor zijn plaats heeft moeten vechten als Noah. Na de strijd in het maïsveld zagen we enkele weken geleden hoe de benjamin van de groep onverwacht als aanvaller aan zijn molavontuur mocht beginnen.

"Ik stond versteld toen ik een telefoontje kreeg van de productie", zegt Noah. "Ik geloofde mijn eigen oren niet, en dacht dat het een grap was. Aan de start van de openingsopdracht schatte ik mijn kansen heel laag in. Door het koude weer en de regen was de moed eigenlijk al helemaal weg, maar eens de opdracht startte gingen we er allemaal voor. En opeens zat ik wel in die wagen. Met vuile handen, aan het zweten in die helm en ik hoorde mezelf ademen. Ik dacht: Noah hoe heb je dat nu weer geflikt?"

"Opeens zat ik wel in die wagen. Met vuile handen, aan het zweten in die helm en ik hoorde mezelf ademen"

En zo nam de ene West-Vlaming de plaats in van de andere. "Ik voel mij nog steeds heel schuldig over Jens, want ik zou het zelf heel erg vinden moest ik te horen krijgen dat ik niet meer mee zou mogen gaan op reis. Ik wou zeker met hem het spel ingaan, en vind het jammer want ik denk dat er een goede band had kunnen ontstaan. Maar zonder arrogant te zijn, het is wel nog steeds Jens die de eliminatietest heeft ingevuld. En in mijn plaats zou hij er ook voor gegaan zijn.

Een spannende start dus van het avontuur voor Noah, en na vanavond weten we ook waar het voor hem eindigde. Terwijl hij vorige week nog de eliminatie aan de atoombunker overleefde, kreeg hij na aflevering 3 uiteindelijk toch het gevreesde rode scherm te zien. "Eigenlijk was het vorige week inderdaad al spannend", aldus Noah. "Het was toen twee kansen op vier of vijf op eliminatie. Nadien had ik dus niet verwacht er de volgende aflevering uit te liggen. Tunnelvisie zou ik het niet noemen, maar ik had wel een duidelijke hoofdverdachte en heb duidelijk iets te veel op die persoon ingezet. De sfeer bij de eliminatietest aan de bunker was ook donker en mysterieus. Ik heb toen sterk gelet op mijn tijd, tactisch gespeeld en en heel goed nagedacht. De test nadien vond plaats in een warm en gezellig huisje, en verliep wat soepeler en nonchalanter"

En zo gaat het spel verder met zeven, of moeten we zeggen acht? Want sinds vanavond is er ook weer een opmerkelijke nieuw lid aan de groep toegevoegd: Isidoor.

"Het symbool van vertrouwen, een vriend van iedereen. Want een hond is al zeker geen mol"

"Een teckel met een sterk willetje, maar met een gouden hart", aldus Gilles De Coster. "En uiteraard is het geen toeval dat we voor een hond gekozen hebben om de groep te vervoegen. Niet voor niets het symbool van vertrouwen, een vriend van iedereen. Want een hond is al zeker geen mol. Isidoor werd uiteraard de hele reis verwend door iedereen, en was in geen tijd de populairste van de hele groep. We hadden zélf een baasje voorzien voor Isidoor eens de opnames voorbij waren, maar wilden aan de kandidaten ook de kans geven hem te adopteren. Annelotte wilde dat heel graag, en sinds de reis woont Isidoor dus bij haar. En zijn ze heel gelukkig samen" (lacht)

Een hond is geen mol onthouden wij vooral, en dus houden we ons toch maar bij zeven potentiële mollen.
Wie van hen de saboteur van dienst is? Dat zoeken we nog steeds samen uit op ons molforum.. Allen daarheen.